Od eleganckich salonów carskiej Rosji po szaroć i dramat sowieckich czasów tak można przybliżyć tema-tykę poruszanš w wierszach Anny Achmatowej (1889-1966), których współczesnš interpretacjš zajęli się krakowscy aktorzy teatralni - Andrzej Grabowski i Bożena Adamek. Duet nagrał wspólnš płytę zatytułowanš Poezja Anny Achmatowej wydanš pod patronatem serwisu Poezja Polska.
W Klubie Dziennikarzy Pod Gruszka odbędzie się promocja płyty Poezja Anny Achmatowej . Płyta zawiera interpretacje kilkunastu wierszy rosyjskiej poetki. Poezji towarzyszš kompozycje muzyczne autorstwa Tomasza Lidy.
Poezja Anny Achmatowej to poetycka podróż Andrzeja Grabowskiego i Bożeny Adamek przez osobiste dowiad-czenie pokolenia autorki rosyjskiej poetki, której życie przypadło na okres schyłku caratu i rozkwitu oraz umocnienia się komunizmu. Nowych tłumaczeń twórczoci Rosjanki na język polski podjęła się Bożena Adamek, której celem było ukazanie pełnego aspektu i wymowy poetyckiej Achmatowej. Jak mówi Adamek : Achmantowa w młodoci, tak skupiona na czułych drżeniach swej kobiecej duszy, stała się głosem pokoleń tragicznie dowiadczonych przez komunizm. Andrzej Grabowski : Zawsze lubiłem i lubię poezję . Zawsze lubiłem Achmatowš ale dopiero tłumaczenie Bożeny Adamek otworzyło mi w pełni oczy i serce na tę wspaniałš poetkę.
Zdaniem Bożeny Adamek wybór Achmatowej jest jej osobistym zmaganiem się z praca tłumacza poezji. Chociaż przekładów Anny Achmatowej na j. polski jest już kilka, to Adamek chciała stworzyć wersję nie tyle osobistš, co jak najbardziej zbliżonš do rosyjskiego oryginału. Jak sama przyznaje, praca na tekstami była dla niej jako aktorki, bar-dzo kreatywnym przeżyciem, gdyż Jako aktorka zaryzykowałam i postanowiłam sama zbliżyć się do oryginału, uchwycić w polszczynie jej swoisty ton, dotknšć lirycznych strun, które zabrzmiš kobiecym rozedrganiem, oddać rytm, który sprawia, że wiersz leci, wznosi się i łatwo zapada w pamięć. Mam nadzieję, że płyta się spodoba i udo-wodni sens podjętej przeze mnie pracy. mówi tłumaczka, Bożena Adamek.
Z kolei poeta Adam Ziemianin dostrzega w pomyle aktorskiej interpretacji poezji pełen namiętnoci, dialog poetycki zbudowany z wierszy Achmatowej.
|