Po raz pierwszy krakowska scena teatralna połšczy dzieci i dorosłych tancerzy
Lulilulilajka to tytuł nowej produkcji taneczno-teatralnej Teatru Tańca DF. Premiera odbędzie się 10 czerwca w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie. Spektakl jest owocem projektu Planeta Taniec, wynikiem wielomiesięcznej pracy dzieci oraz dorosłych tancerzy.
Ta współpraca pozwoliła na rozwinięcie wyobrani i pamięci ruchowej najmłodszych, udoskonalenie umiejętnoci pracy z własnym ciałem oraz poznanie możliwoci improwizacyjnych. Również dla dorosłych było to zupełnie nowe dowiadczenie, które pokazało nowe kierunki pracy i rozwoju tancerza.
W efekcie wspólnego działania powstało przedstawienie teatralne z tańcem współczesnym w roli głównej, z elementami teatru ruchu i gestu, znaczšcš rolš rekwizytów, dekoracji, kostiumów i wiateł, którego reżyserię i choreografię przygotowała Katarzyna Skawińska dyrektor artystyczny Teatru, prezes Stowarzyszenia Teatr Tańca DF.
To pierwsza taka inicjatywa w Krakowie. Jest odpowiedziš na zapotrzebowanie na nowe, ciekawe możliwoci rozwojowe dla dzieci mówi Katarzyna Badura-Kozak, tancerka Teatru Tańca DF, koordynatorka projektu Planeta Taniec. To wielkie wyzwanie, poczštek drogi tworzenia spektakli teatru tańca z udziałem dzieci obecnych zarówno na scenie, jak i na widowni
kontynuuje.
My, jako ci doroli tancerze, jestemy równie podekscytowani jak dzieci
dodaje Barbara Wysoczańska, tancerka Teatru Tańca DF, koordynatorka projektów zespołu, wiceprezes Stowarzyszenia Teatr Tańca DF. To jest nowe dowiadczenie również dla nas. Premiera, która odbędzie się 10 czerwca w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie, będzie na pewno jednym z ciekawszych wydarzeń sezonu. Mamy nadzieję, że spektakl spodoba się widzom w każdym wieku.
Wydarzenie: Lulilulilajka premierowy spektakl Teatru Tańca DF
Adres: Nowohuckie Centrum Kultury, al. Jana Pawła II 232, Kraków
Termin: 10 czerwca 2012 roku, godz. 19.00
Bilety: 20 zł (informacje: Zespół Animacji Kultury, pok. 219, bud. B, tel. 12 644 02 66, wew. 312, e-mail: zak@nck.krakow.pl )
Lulilulilajka
czyli sen, który być może wcale się nie przynił
Luli-luli-laj. Taniec i teatr - podwójnie, dwoicie. Sš mali i duzi. A to dopiero poczštek.
Bo sen, nawet dobry, bywa nieco straszny. Stworzony tańcem wiat jest bardzo zmysłowy. Wybujały jak dziecięca wyobrania, intensywny w barwach i dwiękach. Zmienny, zaskakujšcy ruch tancerzy jest wędrówkš, ilustracjš sennych wizji.
W zwariowanym wiecie bani i snu swoje miejsce odnajduje to, co osobliwe i niezrozumiałe, zakazane i nieosišgalne. Dowiadczamy rzeczywistych lęków i pragnień. Sen to scena, na której symbolicznie może rozegrać się walka dobra ze złem. W nie do głosu dochodzi to, co w realnym wiecie rozbija się o bariery i ograniczenia. Sen jest nieograniczony w rodkach wyrazu, podobnie jak teatr. Wehikuł wyobrani zaprasza w podróż w poszukiwaniu tego, co ważne. W sennej mieszance zmysłów i znaczeń, jak w tyglu alchemika, dokonuje się oczyszczenie i uszlachetnienie serca. Fantazjowanie o tym, co odległe i niedostępne pomaga odnaleć prawdę o tym, co bliskie i moje własne.
Czas się obudzić, a potem już tylko jak w prawdziwej bajce żyć długo i szczęliwie.
|