W jesiennej odsłonie cyklu Sentymentalny wiat niezwykłym gociem Dworku Białopršdnickiego będzie Joanna Rawik. Gwarantujemy, że Jej niezwykłe piosenki, pełne temperamentu i ekspresji, sprawiš, że wieczór będzie wyjštkowy. Artystce towarzyszyć będzie znakomity pianista Wojciech Wachółka, a rozmowę wypełnionš wspomnieniami poprowadzi gospodarz cyklu Łukasz Lech. Po koncercie artystka będzie podpisywać swoje ksišżki i płyty. Bilety w cenie 30 zł dostępne na ekobilet.pl lub kasie Dworku.
Joanna Rawik jest polskš piosenkarkš i aktorkš, jednš z najwybitniejszych i najciekawszych zarazem postaci rodowiska artystycznego, cieszšcš się dużš sympatiš publicznoci oraz krytyki. Od lat znana jest jako wspaniała pieniarka, wytrawna interpretatorka piosenek nastrojowych i poetyckich, pełnych dramatycznego wyrazu. Szczyt swojej popularnoci przeżywała w latach 60-tych. Nadal jest w doskonałej formie - piewa, pisze ksišżki i felietony.
Dzieciństwo spędziła w Sybinie w Rumunii (matka była Rumunkš). Jako siedmioletnie dziecko uczyła się w Bukareszcie gry na skrzypcach. Do Polski przybyła w 1947 roku. Do 13. roku życia nie znała języka polskiego, choć mówiła już po rumuńsku, niemiecku i francusku. Podjęła pracę jako maszynistka we wrocławskim Ossolineum. Marzyła o dziennikarstwie.
Jako piosenkarka debiutowała w połowie lat 50. XX wieku we wrocławskim kabarecie Kaczka. Ukończyła Studium Teatralne w Kielcach, następnie występowała w Teatrze Ziemi Łódzkiej i Teatrze Objazdowym w Lublinie (1956-1958), piewała z zespołem jazzu tradycyjnego Siedem Czarcich Łap
(I miejsce na konkursie muzycznym w Lublinie), współpracowała z krakowskim klubem Pod Jaszczurami i kabaretem Kundel.
We Francji, po występach w Paryżu i Lyonie, nazwano jš Juliette Greco znad Wisły. Została laureatkš nagród na kilku Krajowych Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu.
Najważniejsze piosenki z jej repertuaru:
Nie chod tš ulicš (muz. Lucjan Kaszycki, sł. Tadeusz liwiak) - sukces na radiowej Giełdzie Piosenki i na IV KFPP w Opolu w 1966 r.
Mamy za mało siebie dla siebie (muz. K. Ozga, sł. Tadeusz liwiak), Nie z każdej mški będzie chleb (muz. Jerzy Abratowski, sł. Jan Zalewski), Niczym się nie różnimy (muz. R. Sielicki, sł. Jan Zalewski),
Po co nam to było (muz. Adam Skorupka, sł. Jan Zalewski - nagroda główna na V KFPP, Opole, 1967) Romantycznoć znana także jako Kocham wiat.
|