Debata panelowa Dziedzictwo Sprawiedliwych wród narodów wiata przesłanie dla współczesnych połšczona z promocjš ksišżki Mateusza Szpytmy Sprawiedliwi i ich wiat Kraków, 9 czerwca 2015 r.
Fundacja Instytut Studiów Strategicznych, Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie oraz Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zapraszajš na debatę panelowš Dziedzictwo Sprawiedliwych wród narodów wiata przesłanie dla współczesnych połšczonš
z promocjš ksišżki Mateusza Szpytmy Sprawiedliwi i ich wiat.
W dyskusji udział wezmš:
dr Mateusz Szpytma (Oddział Instytutu Pamięci Narodowej/Muzeum Polaków Ratujšcych Żydów im. Rodziny Ulmów w Markowej)
prof. dr hab. med. Aleksander B. Skotnicki (Fundacja Stradomskie Centrum Dialogu)
Anna Szymańska-Klich (Prezes Zarzšdu Fundacji Instytut Studiów Strategicznych)
Monika Bednarek (Kustosz Muzeum Historyczne Miasta Krakowa)
Spotkanie poprowadzi: dr Marek Lasota (Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie).
Spotkanie odbędzie się we wtorek, 9 czerwca 2015 roku, o godzinie 17.30 w Sali Fontany Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Rynek Główny 35, Kraków.
Potwierdzenie przybycia: tel.: (012) 421 62 50, e-mail: biuro@iss.krakow.pl
Wokół relacji polsko żydowskich: ukazało się drugie wydanie ksišżki Mateusza Szpytmy, Sprawiedliwi i ich wiat. Markowa w fotografii Józefa Ulmy
Wznowiona ksišżka jest efektem badań naukowych prowadzonych w Oddziale IPN
w Krakowie. W 2003 roku Mateusz Szpytma, pracownik tej placówki, zainspirował społecznoć Markowej, aby upamiętniła nieznanš jeszcze wówczas szerzej historię rodziny Ulmów zamordowanš 24 marca 1944 roku przez Niemców za pomoc Żydom. Powięcony jej pomnik został odsłonięty 24 marca 2004 roku. Uroczystoci te odbiły się szerokim echem
w ogólnopolskich mediach. Za zgodš ówczesnego dyrektora Oddziału IPN w Krakowie
dr hab. Janusza Kurtyki przygotował M. Szpytma również pierwsze opracowanie naukowe
na ten temat. Już jako Prezes IPN 23 marca 2006 roku Janusz Kurtyka wzišł udział w nadaniu szkole i gimnazjum w Markowej imienia Rodziny Ulmów. Wraz z Kazimierzem Ujazdowskim ówczesnym ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego podpisał wówczas deklarację wiadkowie historii. Rok póniej ukazało się pierwsze wydanie albumu Sprawiedliwi i ich wiat, który był pierwszš publikacjš serii wydawniczej Kto ratuje jedno życie.... Obok IPN jego współwydawcš był Instytut Studiów Strategicznych, który zgromadził kopie kilkuset zdjęć Józefa Ulmy rozproszonych wród mieszkańców Markowej.
Nakład ksišżki szybko się wyczerpał. Jednak do reedycji albumu zachęciły wydawców nie tylko głosy czytelników, ale również odszukanie wielu nieznanych dotšd ródeł. Pozwoliło to poszerzyć wiedzę o Ulmach, ukrywajšcych się u nich Żydach, których tożsamoć udało się poznać bliżej, ale także o społecznoci żydowskiej w Markowej, zwłaszcza za o jej unicestwieniu latem i jesieniš 1942 roku. Wielu z zamordowanych wówczas Żydów znanych jest już z imienia i nazwiska, wiadomo również, gdzie zostali pogrzebani. Udało się także dotrzeć do nowych danych na temat pomocy Żydom w Markowej. Dzięki temu wiadomo, że do końca okupacji przeżyło tam nie 17, jak podano w poprzednim wydaniu albumu,
lecz 21 Żydów. W drugim wydaniu umieszczono także nieznanš wczeniej fotografię markowskich Żydów ze ladami krwi ofiar zbrodni z 24 marca 1944 roku.
Ustalenia zawarte w ksišżce Sprawiedliwi i ich wiat wpisujš się mocno w żywy dyskurs nt. relacji polsko-żydowskich. Choć koncentruje się ona na faktach pomocy udzielanej Żydom przez Polaków, to zwrócono również uwagę i na inne postawy. Ostatnio odkryte zostały dokumenty mówišce o poszukiwaniach, przez mieszkańców wsi, ukrywajšcych się Żydów
w Markowej. Odbywały się one na rozkaz Niemców, odmowa udziału była zagrożona karš mierci i z tego powodu powojenne sšdy uniewinniły wszystkich oskarżonych.
W tym kontekcie warto zacytować fragment wstępu Janusza Kurtyki do pierwszego wydania albumu: Prowadzšc badania na temat Polaków ratujšcych Żydów, nie zapominamy, że byli także tacy, którzy z chęciš dostosowali się do nieludzkiego prawa okupanta i splamili swoje ręce wydawaniem Żydów Niemcom lub szantażowali tych, którzy bohatersko chronili starszych braci. Największa liczba Sprawiedliwych wród wszystkich okupowanych narodów mimo obowišzywania na polskich ziemiach niemieckiego prawa karzšcego mierciš za każdš pomoc okazywanš Żydom pozwala jednak spojrzeć krytycznie na pojawiajšce się opinie o szczególnie silnym antysemityzmie Polaków w tamtym czasie. Trzeba też podkrelić, że konspiracyjne władze polskie były jedynymi w Europie, które powołały i współfinansowały rzšdowš instytucję Radę Pomocy Żydom, działajšcš w okupowanym kraju.
Mateusz Szpytma, Sprawiedliwi i ich wiat. Markowa w fotografii Józefa Ulmy, wydanie drugie poprawione i uzupełnione, Instytut Pamięci Narodowej i Instytut Studiów Strategicznych, Kraków 2015, 155 ss.
Józef Ulma (19001944) był ogrodnikiem i działaczem społecznym. Jako fotograf amator dokumentował życie rodzinnej Markowej, jednej z podkarpackich wsi. Zachowało się wiele zdjęć, na których uwiecznił żonę Wiktorię oraz swoje małe dzieci: Stasię, Basię, Władzia, Franusia, Antosia i Marysię. W 1942 roku Ulmowie przyjęli pod swój dach poszukujšcych pomocy Żydów z Markowej i Łańcuta, omioosobowš rodzinę Grünfeldów, Didnerów
i Goldmanów. Półtora roku póniej, 24 marca 1944 roku, wszyscy zostali zamordowani przez niemieckich żandarmów. Józef i Wiktoria Ulmowie w 1995 roku zostali uhonorowani pomiertnie tytułem Sprawiedliwi wród Narodów wiata. W Watykanie toczy się proces beatyfikacyjny obejmujšcy całš rodzinę. Ich imieniem nazwano jedyne w Polsce Muzeum Polaków Ratujšcych Żydów, znajdujšce się w Markowej.
|