T. LOVE nie trzeba nikomu przedstawiać. 
Zespół  został założony w roku 1982 jako „Teenage Love Alternative” przez grupkę kumpli z IV Liceum Ogólnokształcącego w Częstochowie. W jego skład wchodzili: Zygmunt „Muniek” Staszczyk (wokalista i basista), Janusz Konorowski (gitarzysta), Dariusz Zając (keyboarder) i Jacek Wudecki (perkusista). Członkowie zespołu przyznają, że inspiracją do działania był punk-rock i nowa fala (new wave), a dokładniej Sex Pistols, czy The Clash.

Przez pierwsze lata istnienia, grupa dawała małe koncerty w swoim rodzinnym mieście, a konkretniej w szkołach, głównie w liceach im. Traugutta i Dąbrowskiego. Prawdziwą popularność przyniósł im festiwal w Jarocinie w roku 1984, kiedy pojawili się na scenie „po kieliszku”, dzięki czemu zyskali dużą popularność wśród punków. To właśnie w roku 1984, po zakończonym festiwalu, grupa zdecydowała wydać swoją pierwszą kasetę. Nosiła ona tytuł „Nasz bubelon”. Rosnąca popularność spowodowała, że w rok później grupa wydała kolejną kasetę zatytułowaną „Chamy idą”, a do końca roku 1989 zespół wystąpił w Jarocinie jeszcze czterokrotnie (oprócz tego T.Love dawał wiele koncertów, a także pojawił się na dwóch festiwalach - Rock Opole i Rock Arena, 1985). Wtedy też powstały takie hity jak „IV Liceum”, czy „Wychowanie”, które stały się hymnami wśród polskiej młodzieży.

Działalność grupy została niespodziewanie przerwana w roku 1989, kiedy Muniek Staszczyk opuścił kraj. Zespół został ponownie reaktywowany około roku 1991, kiedy Staszczyk powrócił z Wielkiej Brytanii. Skład zespołu uległ prawie całkowitej zmianie. Ze „starych wyjadaczy” pozostał tylko dawny wokalista. Jacek Perkowski i Janek Benedek, zostali gitarzystami, Sidney Polak zasiadł za perkusją, Paweł Nazimek na gitarze basowej, a Michałowi Mareckiemu przypadł keyboard.

Po powrocie Muńka z emigracji i zebraniu składu, T.Love nagrał płytę „Pocisk miłości”. Zawierała ona takie przeboje jak „Warszawa” czy „Na bruku”. W roku 1992 grupa wydała album „Dzieci Rewolucji 1982-92” będący jak gdyby kompilacją największych przebojów grupy z lat 80. W 1992 pojawił się też legendarny już album „King” zawierający oprócz tytułowego kawałka takie przeboje jak „Dzikość serca”, „Motorniczy” czy „Pani z dołu”. Rok później zespół opuścił Janek Benedek, którego zastąpił Maciej Majchrzak i ukazały się „I Love You” - koncertówka i całkowicie premierowy „Prymityw” . Na pierwszej znajdowały się dwa utwory studyjne, które niemal zaraz stały się hitami - „Syn miasta”, „I Love You”. Na „Prymityw” znaleźć możemy m.in. „Potrzebuję wczoraj”, „Bóg”, „Wakacje”.

Rok 1996 ofiarował album „Al Capone” - bardziej „piosenkowy” na którym utwory zawierały elementy muzyki dance z lat 70. Z tej płyty pochodzą takie piosenki jak „Jak żądło” czy „1996”.

Największym sukcesem w latach 90. był jednak album „Chłopaki nie płaczą”.
”Jest to wypadkowa wszystkich dotychczasowych płyt zespołu, połączenie inteligentnego popu, czadu i dowcipu. Tytułowy singiel „Chłopaki nie płaczą” stał się totalnym przebojem. Przyczynił się do tego z pewnością znakomity teledysk, w którym zespół objawił się jako parodia boysbandu. Z płyty tej pochodzą też przeboje „Stokrotka” i „Jest super”„

Potem T.Love przeobrażał się w zespół dojrzały i w związku z tym nie warto o nim pisać, rockandroll umarł w nim po prostu. Nie mniej jednak piosenki z tego okresu mogą być wspaniałymi naukami i wskazówkami dla zagubionej młodzieży.